Air Pasang Surut

Penulis Bersama Datuk Mokhzani Mahathir di Pejabatnya.

Mokhzani keluar UMNO

Pada 21 Mei 2008 Bekas Penolong Bendahari Pergerakan Pemuda UMNO, Datuk Mokhzani Mahathir, 47, mengumumkan keluar daripada UMNO mengikuti jejak bapanya, Tun Dr. Mahathir Mohamad. Datuk Mokhzani berkata, beliau telah menghantar surat membatalkan keahliannya dalam UMNO kepada Pejabat UMNO Bahagian Merbok, semalam dan berkuat kuasa serta-merta.``Saya akan terus berkhidmat kepada negara, kerana untuk berkhidmat kepada negara tidak semestinya hanya melalui politik,’’ katanya ketika dihubungi di sini hari ini- Utusan.

Ulasan Saya : Nampaknya ramai yang tidak mengenali anak ketiga Tun Mahathir Mohamad ini dengan lebih dekat. Saya agak kecewa apabila orang bercakap bukan berdasarkan sejarah. Benar kata-kata pepatah Arab yang berbunyi, “Manusia akan menjadi musuh dengan apa-apa yang mereka tidak ketahui”. Apabila Menteri Pelancongan, Datuk Seri Azalina Othman Said dan Menteri Belia dan Sukan Datuk Ismail Sabri Yaakob menggesa Datuk Mokhzani meletakkan jawatan sebagai pengerusi Sepang International Circuit (SIC), mereka tidak ubah seperti orang yang semakin tertekan untuk terus kekal dengan jawatan masing-masing melalui cara membodek. Kita harus ingatkan, jika Pak Lah tidak lagi menjadi PM, menteri-menteri seperti inilah yang harus disingkirkan terlebih dahulu.

Apakah mereka tahu bahawa salah seorang ahli korporat yang merana dan terseksa akibat Krisis Kewangan Asia 1997 itu ialah Mokhzani? Menanggung hutang dan menyelesaikan hutang tanpa bantuan bapanya? Apakah mereka tahu bahawa Tun Mahathir tidak membantu beliau ketika beliau berada dalam keadaan yang tenat dan merana itu? Apakah mereka tahu bahawa Tun Mahathir pernah berkata perihal Mokhzani dengan mengatakan , “Dia tanggunglah sendiri kesusahan dalam berniaga, jika gagal belajar la, tidak ada yang mudah dalam berniaga.”

Mokhzani terpaksa melupuskan 12.6 peratus saham dalam Tongkah Holdings dan 32.9 peratus saham dalam Pantai Holdings semata-mata untuk melangsaikan hutang piutangnya. Tiada sesiapa yang membantu. Kejayaan beliau menjadi rakyat Malaysia ke-20 terkaya bukan kerana bantuan bapanya, tetapi usaha sendiri. Namanya hanya naik setelah bapanya meninggalkan kerajaan. Beliau juga pernah meletakkan jawatan sebagai Penolong Bendahari Pemuda UMNO semata-mata tidak mahu dikatakan mendapat keistimewaan kerana ayahnya ialah Presiden UMNO. Apabila beliau berjaya pada hari ini dengan syarikat Kencana Petroleum bersama pengasasnya En.Chong Hin Loon, beliau tidak dibantu oleh sesiapa. Kejayaan beliau ini adalah hasil usaha mereka berdua yang tidak mengenal erti letih dan gagal. Mereka tidak banyak mengharap kontrak daripada Petronas, kerana bapa Mokhzani merupakan penasihat Petronas. Tun Mahathir menyuruh Mokhzani agar berusaha mendapatkan peluang perniagaan di luar negara dan jangan bergantung kepada kerajaan. Siapa tahu semua ini?

Menggesa agar beliau meletakkan jawatan sebagai pengerusi Sepang International Circuit (SIC) merupakan kerja orang yang tidak faham dan tidak tahu membezakan antara kemahiran yang dimiliki seseorang dengan sentimen politik yang sempit. Ahli korporat kental seperti Mokhzani inilah yang seharusnya ditonjolkan, berjaya dengan usaha sendiri dan bukan berjaya dengan nama bapa mertua atau mencanak naik atas nama SCOMI.

Nampaknya, semakin ramai pembodek-pembodek rasmi yang berada di sekeliling Pak Lah, yang lebih mementingkan perut mereka daripada kepentingan negara dan agama. Malaysia memerlukan tokoh korporat seperti Mokhzani, sanggup meninggalkan politik demi mengelakkan fitnah kepada bapanya dahulu. Tetapi sayang, manusia berkualiti seperti beliau inilah, yang hendak disingkir dan dibuang oleh anasir-anasir perosak di dalam UMNO. Siapakah Azalina Othman dan Ismail Sabri yang begitu lantang menyuruh Mokhzani meletakkan jawatan SIC? Apakah kejayaan dan pengorbanan yang kalian lakukan untuk negara dan rakyat begitu berasa bangga? Jika kalian belum mampu berkorban seperti mana yang dialami oleh Mokhzani dalam perniagaannya, lupakan sahaja. Dan masyarakat lebih menghormati manusia seperti Mokhzani, yang memiliki prinsip dan sanggup menanggung risiko demi menegakkan kebenaran.